MUSTAFA EREN HOCAM .....2

Yýl 1994 Kýrýkkale’ye beraber geldik,
Bazen üzüldükse çok zaman güldük,
Düþerek,kalkarak bu günlere geldik,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Bilgili,edepli,görgülü, biraz da zengin,
Býrak Köyleri de Keskin’de yok dengin,
Boyun uzun ama,niye betin,benzin solgun,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Sesin güzel,ailen güzel,her þeyin güzel,
Dünyan güzel,inþallah olur ahirin güzel,
Kalbin temiz,sözün saðlam,özün güzel,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.





Her zaman gözümde o gülen yüzün,
Benim halim belli,devamlý hüzün,
Dengin deðilim, katlandýn bana her gün,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Koyundu branþýn derslere de girdin,
Ýdare ederek bu günlere kadar geldin,
Talebeye yardýmda hep önde oldun,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Ben kolay kolay kimseye dost olmam,
Bu kadar uzun süreli arkadaþ kalmam,
Sevmesem seninle,köyleri dolaþmam,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




On dört yýldýr köylerde beraber olduk,
Kýzmadýk birbirimize devamlý güldük,
Koyunlara beraber nazar duasý okuduk,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Bütün arkadaþlarým senin gibi olsa,
Ýnsanlar gayretini ,örnek alsa,
Huyu sana benzeyen dostlarým olsa,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.




Nereden çýktý emeklilik,çalýþýyorduk,
Yollarda hiç durmadan koþturuyorduk,
Gece,gündüz talebeye topluyorduk,
Nasýl unuturum seni,Mustafa eren Hocam.




Hüdayi der bende Hocam gibi olsam,
Halk nezdinde çalýþkan olup sevilsem,
Benim halim böyle olmasa,ben de gülsem,
Nasýl unuturum seni,Mustafa Eren Hocam.

20.02.2010//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN OSMANOÐLU


Sosyal Medyada Paylaşın: