Hep böyle þaþýrýyorlar Kanatlarýnda ýslak bulutlar Gelip güneþe konuyorlar Kim biliyor içinizde sevmeyi Þöyle kocaman. Korkmadan konuþmadan Bana yardým et diyor Bu duran günün ortasýnda Beklemenin ardýnda ve ötesinde bir þeyler var Konuþamýyoruz. Önce bitmeyecekmiþ gibi geliyor Kulaða söylenmiþçesine Bir araba iniyor yokuþ aþaðý Atlarý insanlarý geride Sana bu sýcaðý anlatmalýyým O kapýnýn rüzgarda inatla vurduðunu Yýrtmýþlar bu resmi bembeyaz bu duvarda Durmadan gülüyor Bir yerde aldanma da bitiyor Masaldan sýkýlan çocuðun gözleri Ve bir karýnca Süsleniyor upuzun bir boþluðun ucunda Havalanmýþ bu masmavi uçurtmayý bekliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müştak Erenus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.