Üç el yamanmýþtý geceye sivri Korkunun ötesinde ateþ yakmýþtý çocuk Kimse bir þey diyemedi
Önce bir yerinden baþladý Kocaman kara kýrmýzý mor Kýmýldadý deli taþlar, denizler bitti
Çýldýrýyordu yaðmursuz toprak Kaynadý aðaçlar kuþlar bulutlar Doða yarattýklarýný yedi
Sustu insansýz dað taþ yorgun Delinmiþ göklerde yýldýzlar yerlerine dönüyorlardý Ýþte bu upuzun sersemlikte Çatladý bir küçük taþýn sabrý Daha küçük bir böcek çýktý güne Yaþamý müjdeledi Utandý önce o korkusuz kara kýrmýzý mor Boþluklara çakýlý ýþýklar Doðacak çocuklara sevindi Açýldý hemen koca gökler Ýnatçý bir son bitiyordu Tüm yaðmurlar indi
Üç el yamanmýþtý geceye sivri Ateþ yakmýþtý çocuk geceye Kimse bir þey diyemedi
Þimdi yine döndük geldik Atomlarla Bu bitmeyen son Nagazakide kýrmýzý elbiseli çocuk Okþarken parlak düðmelerini Bir anda yamandý göklere O küçücük güzel elleri
Ve iþte görüyorsunuz Kimse bir þey diyemedi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müştak Erenus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.