AH GÖNLÜM

Ýçim alev, alev yanýyor, açamýyorum,
Sanki öyle bir yükü, kaçamýyorum,
Deniyorum, dertleniyorum, saçamýyorum,
Yoruldum inan ki, artýk bakamýyorum.

Beni ben yapan faktörler hala ayakta,
Beni benliðimden uzaklaþtýranlar bir odakta,
Meçhuldeyim sanki yaþadýðým mekânda,
Bilinmeyenler neredesin yapýþ yakama.

Dostluklar artýk menfaate dayanýyor,
Yoksa gücün bakarak için yanýyor,
Dermanýn tükenip halsizlik sarýyor,
Bilinmeyenler her an beni kuþatýyor.

Aklým, mantýðým, azmim elbette var,
Yoksa mesnetli bilgi neye yarar,
Manasýzca devamlý koþmak beni yorar,
Mihengim neredesin gel beni sar.

Dava diye baðlanarak dem aldýðýmýz,
Her þeye o gözle bakarak savunduðumuz,
Ön yargýdan beslenerek, teblið sandýðýmýz,
Neredesiniz, söyleyin dayanaklarýmýz.

Her zaman inandýk ve teslim olduk,
Neticesinde yalnýzca bizler solduk,
Daðýldýk, þevksiz denize daldýk,
Öðrenmek ne demek, yýlana sarýldýk.

Her zaman mý bir kurtarýcý bekleyeceðiz,
Kolayý rahatý ne zaman terk edeceðiz,
Sen kendin olmaya çalýþ yeter artýk,
Aklýn, mantýðýn, senin için bir azýk.

Rab derken açziyet ve sükûnetini,
Hak derken zulümden uzak adaletini,
Peygamber derken sabýr ve metanetini,
Ýkmal et sanki hava gibi, su gibi.



Mustafa CÝLASUN


Sosyal Medyada Paylaşın: