YÜREĞİNLE TUT BENİ
Bu türkünün güftesinde senin hüznün raks eder,
Nice gönül cemresine bin umutla serpildin.
Ýçimdeki tunç yeleli atlar gönlüne gider,
Beni çarmýha germedin, kýrk canlý güle dildin.
Sevmek bir umutsa eðer, kurtar beni, at beni,
Düþüyorum, düþüyorum, yüreðinle tut beni.
Kendi içine kapanmýþ bir umudun feryâdý,
Heyecanlarýný saklar en mahrem kuytularda.
Melâline kahýr yükler kumrularýn kanadý,
Arzularýn çiçeklere sevdâlý bu bahar da.
Onlarýn engin hazzýnda kokla beni, tat beni,
Düþüyorum, düþüyorum, yüreðinle tut beni...
Gözlerin ifþâ ederken dudaklarýn sýr saklar,
Sular ýrmakta yýkanýr, yanaðýnda boyanýr.
Kucaðýnda köpüklerin dili yok, feryâdý var.
Acýlarýn etrafýnda bir uyur, bir uyanýr,
Artýk kendine taþý da mâcerâna kat beni,
Düþüyorum, düþüyorum, yüreðinle tut beni!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhsin İlyas Subaşı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.