doğ gönlüme
Güneþ batýnca sen doðarsýn akþamýma
Karanlýklar aydýnlanýr ay kýskanýr gülüþünü
Sen benim saklý zamanlarýmýn güzeli
Týlsýmý çözülmemiþ hazinelerin gizemi
Sarar benliðimi sensizliðin özlemi, vurur sessizliðe
Karanlýðýn kýskandýðý saçlarýn baðlanýr gönlüme
Sýrlarýn harmanlýðý esrarengiz bakýþlarýný ser önüme
Iþýðýn yeter, karanlýklarýmý aydýnlatmaya
Sonsuz isteklerimin gayyasýndan tut çýkar beni
Bozulmuþ renklerin etekleri kandýrmýyor
Kavgalarýn þekli bile deðiþmiþ, hali yamanýn
Salyasý bacaklarýndan akýyor zamanýn
Çamura battým boðazýma kadar elinde öfkenin
Ne yapsam da pulluðun açtýðý topraðýn nemini, alsam sineme
Bir parça serinlik beklediðim ucundan beliklerinin
Doð diyorum geceme ansýzýn sokaklar çaresizce
Yudumluyorken, kan ve irini
Bir Kerkük türküsü ile kaynat sinemi
Kýrkbayýrýn tozlu yollarýnda eþkýya yataðýdýr maðaralar
Ne mutlu bize nasýrlar namlu tutuyor
Kurtbaba’da verilen molada çiðdem kokusuydu sýrmalar
Kekik kokulu vadilerin bin bir çiçeðe bezeli cümbüþü
Yanaklarýnýn yansýmasýdýr yamaçlara
Oysa “yeleleri alevden” atlar tarih olmuþ çoktan
Güzel insanlar da çekmiþ göçünü
Vaktin aralýðýndan göz kýrpmalarýn da olmasa
Yitip gidecektim züppe bir kalabalýkta
Seyrediyorum âlemi dað kokusunda
Þimdi gülüyorum…
Ýyi ki doðdun günlerime ey yar!
Bircan gibi sevdim seni
Karacaydý gülüþün, yan süzüþ býrakýrken zamana
Al atlara binmiþ gibiydi yürüyüþün o an
Yaþama duruþunu eleyememiþ zaman
Sen hiç eðilmedin ki uzak diyarlar güzeli
Diðer adýn vefaydý
Canýndan kýymetli olan duygularýn vardý
Kalabalýklar içinde yalnýzlýðýn benim gibi
Geldiði yerin özlemiydi bakýþlarýmýz
Hüzün akýyor yüzümüzden bilmem hani,
Þimþeðin parlamasýdýr belki bekleyen aðrýmýz
Çünkü aþk, kendi kalbinin kýymetini bilmekti
Ýçinde sen olduktan sonra geriye nedir derdimiz?..
Sen uzaklýklar güzeli
Ben güney doðunun boz kýrý
Yanarak büyüdüm tenimden belli
Hýrçýn bastýðým topraða diz vurmuþum
Harman yerlerinde halay kurmuþum
Üzerlik koklamýþ, gökyüzüne ateþ etmiþim
Güzel gözlü güzelleri sende seyretmiþ
Ýþmar almýþým
Yaralanmýþým
Karanlýk büyücüleri çýkardým hayatýmdan
Hiçbir cadý giremez oraya
Korku kalmamýþtýr kirli nazarlardan
Kýl çadýrda elinde “Yada” olduðunu söyleyen Uygur kýzýndan
Sihirle örülen hazineleri çözecek gözler varken bizde
Ýntihara neden yazgýlý olsun bu yürek
Yýldýzlarý yere indirecek cesaret iþte bu gizde
Hasta bir yel ne koparýr kayadan
Senin gür sedalý sesin yeter
Halayda horonda tutuþalým el ele
Çayda çýrada karanlýkta uçuþan ýþýklar gibi
Fýrat’ýn serin sularýna kar
Sularý birleþtiren sevda aþkýna
Tekrar tekrar doð gönlüme…
23.05.2012
Gaziantep
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.