Kurban Oluyum!
Kurban Oluyum!
Her mekânda Allah diyen dile kurban oluyum
Özü doðru, sözü doðru kula kurban oluyum
Nâmerdlerin sofrasýndan Tuz Ekmek mi yenilir
Köpeklerin çanaðýnda yal’a kurban oluyum.
Medenilik taslayanda dîn diyanet tehirde
Ahir zaman mýdýr acep, her melânet zuhurda
Hayvan cadde sokak gezer, zâhir insan ahýrda!
Bataklýktan boy uzatan Gül’e kurban oluyum.
Heybeleri mânâ yüklü Türkistan’ýn Erleri
Anadoluda gezdiler izbe ücrâ yerleri
Övülmüþler, seçilmiþler, þol Yesî neferleri
Taptuk, Yûnus yetiþtiren El’e kurban oluyum.
Hacý Bekdaþ; ’Sevin’ dedi, ’Sevelim, sevilelim’
Ol Ecdâda lâyýk olup, övelim övülelim,
Köksüz aðaç dik duramaz, imân gibi bilelim!
Aslýn, neslin, soyun süren döl’e kurban oluyum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.