Unutulmuþ yalnýzlýðým köþe baþýnda
Seslenmelere çekindi ürkek yüreðim
Dokundum sarýlmayan yaralarýma
Sýzladý içim kan damladý...
Sustum asýlsýz olanlara
Sustumda yine vurdu körolasý
Azdý yüreðimde ki yaralar
Teselli aradým o da kör kuyu...
Araladým yalnýzlýða kapýmý
Buyur ettim içeri günahlarý
Dilim tutuldu ,gözlerim dolu
Viraneye döndü umutlarým...
Horozun sesiydi ezandan önce
Uyan ,aç gözünü derce
Suskunluðum bozuldu
Ýsyanlarda boðuldum dilim döndüðünce...
Evrenin kaplý tutarsýzlýkla her yaný
Çürümez sanýlýr insanlýðýn haklarý
Dudaðým zehir,içinde yarasý
Arýnmaya sýzlandý ruhumun aynasý...
ZAMAN DENEN KÜLFETÝN AÐIR ÇABASI...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
23/05/2012
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.