BOZKIRDA ÖLÜM

...........Geç kaldým kýyama piþmaným.
...........Uzun yoldan geliyorum periþaným.

Ýsyan ise isyan
Ölümse ölüm
Ýþte aþk iþte kin
Kim demiþ ki yüreðim tutmuyor,
Nasýl girdiysem Kostantin’e,
Nasýl yýktýysam çaresiz putlarý,
Seni de öyle yakar giderim.
Kim demiþki bir zavallýyým,
Gözü kara bir delikanlýyým.
Ve sen Ýstanbul bende Fatih
Ýstersem gemiler yürütürüm karadan,
Ýstersem þehrini yakar giderim.
Ne surlar durdurur þanlý güllemi,
Ne de mancýnýk yakar tenimi.
Ýstersem tokadý basar giderim.
Kubbene fermaný asar giderim.

Ey týknaz atýmýn yelesindeki cesur kadýn;
Þarkýn boz tenli çocuðuyum ben.
Önüm muamma.
Ardým bozkýr.
Ben henüz Mehmetken,
Sen Kostantin,
Yanýyorken bu ateþ baðrýmda,
Bahtiyar olamazsýn.
Ne Roma da gelin,
Ne de bir tanrýçasýn.
Boþuna bunca direniþin,
Surlara gizlenmiþ bir bakiresin.
Sen Þehr –i Sultan,
Ben Han –ý Sultan,
Bir yanda kara,
Bir yanda umman,
Sözlerimde Aþk var,
Ellerimde Kan.
Geç kaldým Kýyama piþmaným.
Uzun yoldan geldim periþaným...

A.Serkan TOPTAÞ
21.05.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: