ellerine baksan görürsün hayatý nasýl geçirmiþ uzat ellerini dedim hasretle öpüp kokladým nasýrlaþmýþ taþ gibi elleri sert kayalar gibi ne rüzgar görmüþ fýrtýnalar yaþamýþ baksaydýn ellerine görürdün hayatý nasýl yaþamýþ uzattý öptüm ellerini hala topraktý týrnaklarý kalýnlaþmýþ çatlaktý heryeri elleri krem nedir manikür nedir görmemiþ o yumþak eller gibi deðil acýsýnýn eleminin katýlaþtýrdýðý harman edip yaþamýný savurduðunu ellerine bakýnca görürdün uzandým öptüm ellerini toprak toprak kokuyordu oðul derdi bu ellerle harama hiç uzanmadý bu bahçe hiç boþ çevirmedi bu toprak hiç küsmedi bana ben onu hiç üzmedim oda beni derdi hep hak dedim helal dedim bu bahçede gönlümü eðledim ellerim huzurlu öyle anlar yolda beni býrakmadýlar onlarla hala sýcak çorba içebiliyorum bahçeye bakýp ekip biçiyorum toprakla olan sevgisinden bak titriyormu uzandým hasretle öptüm toprak toprak kokuyordu mis gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
kaanaybüke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.