BU GİDİŞ NEREYE

Ne olacak hallerimiz,
Evde okulda sokakta saygý kalmadý.
Sayýlýdýr, günlerimiz,
Huzur kalmadý alemde.
Hani bizim özümüzde,Anne babaya ’öf’ bile denmezdi.
Gönüller huzurla dolmadý,
Nereye doðru gidiyoruz,
Bir bilen varsa söylesin.
Zararlý yayýnlarda, bozdu ruhlarý.
Kan, þiddet, vurkaç örnek oluyor.
Çare yok mu?Olanlarý alem görüyor.
Koymak lazým yerine oynuyan taþlarý,
Kim dindirecek, akan gözyaþlarý.
Esrarcýlar, hapçýlar okul etrafýnda dönüyor.
Ya Rab!Bir hiç uðruna ne fidanlar ölüyor
Kendine gel, boþ þeylerle uðraþma.
Yoldan çýkmýþlarla, arkadaþ olma.
Son piþmanlýk fayda vermez bilesin,
Hidayet nasipse, doðru yola gelesin,
Sende çekiyorsun çocuðum, hemde çektiriyorsun,
Þunu bilki yanlýþ yoldasýn,
Ne yapmak istediðini söyler misin?
Dünyayý bir anda toz pembe görebilirsin,
Hiç unatmaki, o anda ölebilirsin,
Yada bir ömür boyu acý çekebilirsin,
Enerjini bilime, araþtýrmaya versen!
Dikenli yolu geçip, huzura ersen,
Sende mutlu olursun,
Tüm sevdiklerini de sevindirirsin.
Birde, sevgili edinmiþsin,
Gizli, gizli buluþursun,
Sen okumaya gelmedin mi?yavrum!
Anne babanýn çilesini unuttun mu?
Kendine gel çocuðum,
Örnek ol tüm insanlara,
Umutla bak, hep yarýnlara....
FERHAN

















Sosyal Medyada Paylaşın: