SELAM VERMEDİ GÜNEŞ

Selam Vermedi Güneþ

selam vermedi güneþ, giderken akþama,
boynu bükük, hüzün kaplamýþtý yüregini.
yakamozlar kaybolmuþ,durgunlaþmýþtý deniz,
çocuksu kýskançlýklar çökmüþtü yüregine çagýnýn.
indirdi gözlerini gönül, esrik kaderine,
yenilmiþti yüregine, meçhul kahraman gibi.
oyun oynamýþtý, sever görünerek,
kurt düþmüþ yüregine, koca çýnar kurumuþtu.
çagýn gibi þüpheyle bakar olmuþtu,
halbuki ne hayaller kurmuþtu, kumandan gibi,
kale fetheder gibi yüregi fethedecek,
þehri alýr gibi alacak, burcuna dikecekti bayragýný aþkýnýn,
þehri gülistan edip,açacaktý gülleri,
sevdasý gözlerinde okunacaktý çocukca.
týpký bertuð bebek gibi bakacaktý saf ve temiz,

ýssýz yolda giderken, yalnýzlýk kervanýyla,
arayýp ta bulmuþken,yürekte divan kurmuþken.
cennetten dereleri akýtýren yürege,
saflaþan damlalarýn dönüþürken þebneme.
deniz gibi çagladý sevdalar yüregimde,
bertuðun gözlerinde masum yaþadý sevda.
hasretin kýskançlýgý çagýnda çaglasada,
damla,damla sevdamdý, þebnem diye damlayan.



halbuki yollarýna duygularým örmüþtüm,
sensizlik günlerini atmýþken uzaklara,
dereleri çaglatmýþ,cennetlere dalmýþtým.
dereleri kururttu, yoklugun cehennemdir,
boþta kalan ellerim, kala kaldý kimsesiz,
kirlettin geceleri, masumiyet yok oldu,
þimdi yanan yürekle bilmem mutlumusun.?
Sosyal Medyada Paylaşın: