KİMDİM
Maziye sor, ecdadýmý söyler sana kimdi;
Bir bitmez ufuktum, küre vaktiyle benimdi.
Tufanlar, alevler beni bir kal’a sanýrdý;
Taçlar uçuþur, dalgalanýr, parçalanýrdý.
Kahhâr atýmýn kanlý, kývýlcýmlý izinde;
Bir baþka denizdim ebediyyet denizinde.
Çarpardý göðün kalbi hilâlin avucunda;
Titrerdi yerin talihi merminin ucunda.
Günler, elimin çizdiði yerlerden akardý;
Üç kýt’ada korkunç atýmýn izleri vardý.
Üstünde uçarken o niþîbin bu firâzýn,
En þanlý, þehâmetli hükümdarýna arzýn.
Tek bir bakýþým sanki inayetti, keremdi;
Ýklîli hediyyemdi, arazisi hîbemdi.
Hançerdi hayâlim, bütün akvam ona kýndý;
Baþtan baþa dünyâ bir esîrimdi; kadýndý.
Asabýna nabzýmdaki ahengi verirdim?
Kasd eylediðim þekli verir, rengi verirdim.
Dünyâ bilir iclâlimi ben böyle deðildim;
Ben, altý asýrdan beri bir kerre eðildim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mithat Cemal Kuntay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.