ŞİAR EDİNDİK
Bu dünyada ne kimseye uymuþluðumuz var,
ne þu atlas kubbe altýnda ev kurmuþluðumuz.
Biz susuz kalmýþýz,
içtikçe içiyoruz.
Güzel bir sarhoþluðumuz var,
güzel, hiç doymayan.
Rahmet denizinin dalgasýdýr bu;
bir saman çöpünden baþka bir þey deðildir
bu dalganýn üstünde düþman.
Aþþaðýlýk kiþinin peþine düþmemeyi þiar edindik biz.
Gönül dalgasýný býrakmamayý þiar edindik.
Þu yokluk yurdunda
Nuh veHalil gibi,
ölmezlik denen yerde aþk çardaðý kurmak varken,
burnu büyük Âd ve Smud gibi köþkler kurmamayý,
Kafdaðý’nda avlanmak duruken
Gerkes gibi leþ avlamamayý,
iyi yürekli, tertemiz dostlarý býrakýp
kahpeleri aldatan dev’e yönelmemeyi,
þu kara topraða
meyvasý cefa olan fidaný dikmemeyi,
kafiye de, þiir de önem vermemeyi,
bizden olmayan þeylere pek aldýrýþ etmemeyi
þiar edindik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevlana Celaleddin-i Rumi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.