GİTTİN

Buradan bir nice acýyla, özlemle gittin,
sonra yalvardýn yakardýn amma
eline düþmüþtün bir kere kaderin,
ne fayda sevgili, ne fayda.

Her yanda çareler aradýn kendine,
olmadýk þeyler yaptýn her yanda.
Bulamadýn bir çare, sonunda gittin,
ne fayda sevgili, ne fayda.

Kucaðýn güllerle doluydu senin,
ayýn öndördü bir yüzün vardý .
Kopup halkasýndan dostlar meclisinin,
o aþaðýlýk, o bayaðý yere sen,
o karýncalarýn, yýlanlarýn yanýna
ne oldu, nasýl oldu da gittin?

Nerde hani o câným sözlerin þimdi?
Nerde hani o sýrlarý çözen akýl?
Nerde hani gül bahçesine giden ayak?
Elimizi tutan el nerde hani?

Hoþtun, güzeldin, eþin yoktu senin,
insanlarý hemen elde ederdin.
Ama kalktýn çýktýn bir uzun yolculuða,
insanlarý yiyen topraða gittin.

Aðlaya inleye sen gittin ama,
gökler de arkandan durmadý aðladý.
Parça parça etti yüzünü ay.
Gönlüm arkandan kan baðladý.

Þimdi ne edeyim, kime sorayým seni?
Ýyi insanlar arasýnda mýsýn orda?
Yani dostlar meclisinde mi?
Yoksa bir kenarda boynun bükük mü kaldýn?

Öyle bir yere gittin ki bu sefer,
izinin tozu bile belli deðil.
Ne kadar da kanlýymýþ gittiðin yol!
Sosyal Medyada Paylaşın: