DUY ŞİKAYET ETMEDE HER AN BU NEY

Duy þikayet etmede her an bu ney,
Anlatýr hep ayrýlýklardan bu ney.

Der ki feryadým kamýþlýktan gelir,
Duysa her kim, gözlerinden kan gelir.

Ayrýlýktan parçalanmýþ bir yürek
Ýsterim ben, derdimi dökmem gerek.

Kim ki aslýndan ayýrmýþ canýný,
Öyle bekler, öyle vuslat anýný.

Aðladým her yerde hep ah eyledim,
Gördüðüm her kul için dostum dedim.

Herkesin zannýnda dost oldum ama,
Kimse talip olmadý esrarýma.

Hiç deðil feryadýma sýrrým uzak,
Nerde bir göz, nerde bir candan kulak?

Aynadýr ten can için, can ten için,
Lakin olmaz can gözü her kimsenin.

Ney sesi tekmil hava oldu ateþ,
Hem yok olsun, kimde yoksa bu ateþ!

Aþk ateþ olmuþ dökülmüþtür ney’e,
Cezbesi aþkýn karýþmýþtýr mey’e.

Yardan ayrý dostu ney dost kýldý hem,
Perdesinden perdemiz yýrtýldý hem.

Kanlý yoldan ney sunar hep arz-ý hal,
Hem verir Mecnunun aþkýndan misal.

Ney zehir, hem panzehir, ah nerde var,
Böyle bir dost, böyle bir özlemli yar?

Sýrrý bu aklýn bilinmez akl-ile,
Tek kulaktýr müþteri, ancak dile.

Gam dolu günler zaman hep ayný hal,
Gün tamam oldu, yalan, yanlýþ, hayal.

Gün geçer yok korkumuz, her þey masal,
Ey temizlik örneði sen gitme, kal!

Kandý her þey, tek balýk kanmaz sudan,
Gün uzar, rýzkýn eðer bulmazsa can.

Olgunun halinden ah, anlar mý ham?
Söz uzar, kesmek gerektir vesselam.
Sosyal Medyada Paylaşın: