kızılağaç

yanlýþ bahara göçtüm her sonbahar dönüþünde
gözlerim yaban eriði


dallarýný da sevmiþtim oysa yaþamýn
bütün kýrlangýçlara inanacak kadar



olmayacak bir duaydý benim gökyüzüm
hiç doðmayacak bir çocuk
biraz bulut oldum sonra yaðmur
gerisi intihar



rüzgâr savurdu oturduðum kýzýlaðaç kabuðunu
çýðlýk çýðlýða bindiðim gemiler



usuma yalnýzlýk ördüm dalgalý saçlarýma
bir çiçeðin kalbinden sürgündüm çoktan
sis kaplar uçurtmalarý
iki kýyý arasýnda kayboldum



üþüdü dilim küldeki çiy tanesiyle
bütün alfabelere inanmýþtým



biraz sesliydim sonra sessiz
güneþ battý bir kentin üstünde



güneþe inanýrsýn ay doðar
aya inanýrsýn dünya ölür
hangi denize taþýnsak kýyýsýnda sonbahar


yanaðýný mendil öper sandalýn



bir aþk gelir
bütün kalelerini alýp gider
kum baþýna kalýrsýn...





ferhad gülsün / lacivertiðnedenlik





Sosyal Medyada Paylaşın: