Gözler Dirilere Hasret
Bilemediðin uzun yolculuklara çýkmak mý kurtarýr seni ?
seni bilmeyen yollar yoldaþ olur mu sana?
Gitmek deðil o gitmelerin adý bilakis kendine varmak
Yalnýzlýðým dediðin þey olamadýðýn aidiyetler mi?
þimdilerde yollarýn klavuzu sen oldun,
sen koþtukça kendine doðru.
sürünüyorlar seninle birlikte,
Tozunu dumanýna kattýðýnda ürkmeye baþlýyorsun,
Ama yinede gitmekte ýsrarlýsýn vazgeçmeyceksin anlaþýlan.
Yol kenarlarýnda gözlerin takýlýyor,
Ayaklý cenazeler görüyorsun dipdiri meyyitlere aðlarken...
Sineni delik deþen eden yaralarý kapatmaya yetcekmi bu yolculuk?
Bilmiyorsun ama ümitlisin...
Camekanlara dikiyorsun gözlerini alabildiðine karanlýk
Topraða kaçýrýyorsun
Ne kadar da hasret kokuyor
Geçmiþ þimdi sadece bir özlem acý veren
Yolculukta aradýðýn nedir?
Sahiden geçmiþe mi aittsin sen?
Yaftan yobaz, marifetin ukala
Yakýn mýdýr sahiden vaddettikleri Hakkýn...
Bir yiðidin beklenen nesli yollarý kaldýrmalý artýk
Asým’ýn nesli , Ey özlenen Gençlik !
Hadi çýkda gel açýlmamacasýna kapat o yollarý artýk
Hadi çýkda gel !
Gözler dirilere hasret...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.