Þimdi benim buzdan bir döþekte Üç büklüm olmuþ zavallý sevdam, Üþüyorsa ölesiye yalnýzlýktan; Bil ki senin hep böyle güvensiz, Yaþamdan korkar oluþundan.
Ýþte bunun için sevmiyorum seni.
Þimdi benim bir han avlusunda Hiç bitmeyecek umutsuz kavgam, Soluyorsa baþý önde yorgunluktan; Bil ki senin hep böyle umarsýz, Yarýný göze alamayýþýndan.
Ýþte bunun için sevmiycem seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Metin Altıok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.