Çeliþkiler oyar insanýn içini Önce ciðerlerin tükenir Böbrek dalak Ve kalbini yersin Kaybolur duyularýn Neye ait olduðunu bilmeden Öðrenirsin Toprak suyu yutar sabah vaktinde Ateþ yaðmurun duasýna sýðýnýr Diri kalmak için
Azgýn nehirler Görebilir ve iþitebilirsin coþkusunu Karmaþýk öðelere bürünmüþ Çoðalýr parmaklarýnda denizler belki Yollardan gelip geçitlerde kaybolan hikâyelerde aklýn kalabilir
Dokunur ve ýslanýrsýn Serseri giysilerden arýnýp bir kýyý bularak kendine Ve ýssýzlýðýný gömebilirsin damlayan maðaranýn karanlýðýna Yaðmurdan arýnmýþ bir günde Saðanaklardan uzak Kendi sularýnýn kalbine uzanabilirsin alabildiðine özgürce
Sevgilim Kýrýlýr aðaçlar Çapraþýk gür çayýrlarda gözyaþý kalýr Tepeleri yüksek daðlar alacakaranlýkta konuþur kendine Toz duman bir atlý son süvaridir ýslaklýðýna yapýþmýþ Ýnen yaðmurla Korkunç nesneler yaðar düþlerine Yazgý korkutur bir atýn yelesindeki rüzgârý Koþarken çatlar Sonrasý hiçlik ne varsa dökülen
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.