Kasýrgaya eþ olur yüreðimdeki hüzün,
Kaçýp kurtulsam derim geçit vermez kaf daðý.
Kapkaranlýk lahitte, farký nedir gündüzün,
Doðduðum günden beri sarar cefa kundaðý.
Bir tutkunun peþinde, Züleyha’yým bu gece,
Kirpiklerim mýzrabým, çalarken gâm sazýný.
Yere düþen her parçam, aðlýyor hece hece,
Bari bir duyan olsa sinemin avazýný.
Sitem yüklü gönlümde, dudaklarým sýr saklar,
Felek aman vermiyor, lahzâ huzur bulayým.
Gecenin kasaveti sabaha dek kor saklar,
Tamamen eritmez ki bu dertten kurtulayým.
Çilenin gergefinde, renkten renge boyandým,
Vuslata eremeyen, ümitsiz pervaneyim.
Hummalý uykulardan, korkularla uyandým,
Þu yalancý dünyada, kimsesiz viraneyim.
Yetimliðin yorduðu, baðrýmda lavlý sýzý,
Ne anam var ne babam, tutunacak dalým yok.
Devâ yarama kýzgýn asla geçmiyor nazý,
Ceset askýda kaldý taþýnacak salým yok.
Âsûde ümitlerle harabe ruh ve zihin,
Sözün bittiði yerde, kalem elden düþüyor.
Akýl sustu kalp durdu duygular kaldý rehin,
Hayatý zindan eden mezarýmý eþiyor..
Âsûde - Fatma Pýnarbaþý
Lahit = Duvarlarý taþ veya tuðladan, üstü taþ bir kapakla örtülü mezar
Naçizane eseri güne taþýyan seçici kurula teþekkür ederim...Selam ve saygýlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.