Büyük bir partiyle kutlayacaðým o günü...
Mezuniyetimden bile daha mühim benim için...
Çünkü çalýþma hayatýmýn bittiði günlerin ilki olacak...
Henüz gençmiþim bunun için...
Sýkýlýrmýþým...
Adamlarýn bünyesi köleliðe uyumlu...
Hazmedemiyorlar özgürlüðün verdiði hazzý.
Kendilerine taktýklarý pranga yetmezmiþ gibi,
Çevrelerine de bir baský uyguluyorlar...
Çok da umurumda ya...
Sanki ben karar veremem istikbalime..
Sanki fikirlerini sormuþum...
Ne çok meraklý herkes
O karga burunlarýný her iþe sokmaya..
E ruhlarý tatminsiz çünkü.
Bir ara ben de böyleydim...
Sonra vazgeçtim...
Ruhumu doyurunca doyduðumu öðrendim...
Özgür olmalýyým ben en çok...
Belki bir garson olurum,
Belki bir barda yosma,
Küçük küçük iþler yapýp býrakabilirim.
Ama özgür olmalýyým en çok...
Çünkü ben en çok o zaman benim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.