harmanlanış

diyorsun ki
çýkar dilindeki iðneyi artýk, sevmelerine bile batýyor
her akþam tepsi dolusu daðlarýn aðýrlýðýna dayanamýyorum sunduðun
kayboluyorum tarih öncesi ormanlarýnda
þehzadeler yaðlý oklar deniyorlar baðrýmda
bu nasýl kuzey rüzðarlarý korlarýma üfleyen böyle
biraz vicdana gel insaf eyle
ben de biliyorum sanma topraðýmý suyumu
elimde mi sevdalým artan çamurdan kalanlar böyle yaratýlýyor



suskunluðun kaþgarlýnýn kalfalýðý insuyu’nun dibi
ummanlar dalgaya geliyor flu bakýþlarýnda
umutlarým tükeniyor yollarým kesiliyor gemilerim yanýyor inebahtý’da
ah...bir sökebilsem midas’ýn kuyusuna ne söylediðini
mealsiz dualara sýðýnýyorum bakýr çürüðü akþamlarýmda


granit ustalarý dizmiþ omurgalarýný birer birer
babil’in firari taþçýlarýnýn elinde bu nasýl hüner
neye yarar ki ellerimdeki hamurdan çekiç
yüreðim kanaviçe sabrým týð ucu
örtmüyor üstünü bir türlü ördüðüm gökyüzünün ebruli þekiller


hangi ehil saraçlar dikiyor dillerini bilinmez
eþkýya baskýný yiyor alacakaranlýk ötesinde yaþadýðýn köyler
kaç mavzer atýmý ötelerdesin kim bilir
devasa patlamalar yatýyor sessizliðinde
bir çýt’ýna talanýna uðrayacak kuzgunlarýn
her evinin önünde musalla taþý olan þehirler


bari haber ver son mekânýmýz firdevs mi nar mý
yek baþýnasýn çorak düzlüklerinde
topal karýncalara bel baðlama daha
sýtký’nan edilmeyen yakarýþlara rahmet yaðar mý
günahlar biriktirdin devr-i devran ahularýndan batmanlarca
kehanet’ine yattýðýn
onsekizbin alem’e sýðar mý








kasým

Sosyal Medyada Paylaşın: