ISSIZ GECELER

Ey sessiz geceler! hicmi sizin derdiniz yok?
Ay´la ,Samanyolunda´ki yildizlar´la hicmi küsmezsiniz siz?
Bu Dünya varoldu olali Günes´e küssünüz onu iyi biliyorum
Gölgeler sizin en iyi dostunuz,peki ne demeye onlarin sahiplerini gizlersiniz?
Yere igne düsse, issiz geceler sizin haberiniz olur
Kim agliyor?kim karanliklara kendini sakliyor?
Anakucagi gibi dertlileri bagrina basan gecelerden sorulur

Düsman geceler ,gündüzün candostu Günesin isiklarini üfler gibi söndürür
Siyah renge boyar yer ve gökyüzünü ,heryer, hersey hep ayni görünür
Mum isigini andiran evlerin isiklari, sessiz geceleri matem yerine döndürür
Tanyeri agirana dek yaslara girer sokaklar,sessizligin sesi insanligi ürkütür
Sabah ezanlari okunana dek,issiz geceler bu alemde hükümdarligini tekbasina sürdürür

Suclulari saklar bagrinda,insanlari kötü yollara tesfik eder
icip icip zil zurna olmus ayyaslara kolkanat gerip ,onlari bastaci eder
Eger agliyorsan vede teselli verecek kimsen yoksa yaninda,
issiz geceler Günes dogana kadar bir ömür gibi gecer
insani gölgesinden ayirip,bedenini karanliklarina hapsederek ruha acimasizca iskence eder

Ah zalim geceler,vah zalim geceler,dilimden dökülüyor seni anlatan bütün heceler
Kimbilir hangi fani suanda senin yüzünden bir kösede ahlar ceker?
Perde gibi inmis karanliklar,gözleri görmez,vah yazik isiklari sönmüs
Belkide o sicacik yuvasi buz gibi kabire dönmüs
Belkide simdi ,evet simdi birisi issiz gecelerin sokaklarinda ölmüs
Yeryüzü yaratilali bu böyle gelmis böyle gider
Karanliklar gecelerin koynunda issizlikla sarmas dolas öpüsmüs

Sosyal Medyada Paylaşın: