AĞAÇLARIN GÖLGESİNDE

TOPRAK KOKULU YAR
Sen den bir adýmlýk mesafede, yazýyorum bu satýrlarý,
Tabiat ananýn kucaðýnda ulu aðaçlarýn gölgesinde,
Kuþlarýn neþeli þarkýlarý ile huzuru bulmaktayým,
Topraktan yaratýlmýþlýðýn kokusunu var,

Nedense biraz da hüzünlüyüm bugün,
Nedenini bilmediðim bir aðlamak var içimde,
Tam tersi sevinç için de tüm coþkuyla,
Þarkýlar söylemeliydim kahkahalar atmalýydýk beraberce,

Hangi derdimi anlatsam,
Umutsuzluðun neresinden baþlasam,
Hangi acýlarýmý paylaþsam, nasýl söküp atsam,
O tarifi imkansýz yürek sancýsýný ,

Neresinden tutsam, hep keder,
Hangi ucundan tutsam, yinede olmuyor,
Kendimi kendime bile ifade edemezken,
Gözüm hep yollarda, bir umutla yollarýný bekliyorum,

Çoktan vazgeçtim aslýnda böylesine yaþamaktan,
Ne gelecekten umudum kaldý, nede yarýnýmdan,
Ne kalýr geriye benden, ÞÝÝR ve,
Toprak kokusundan baþka,

ÝNCÝ . H. ATAKAY
2010
Sosyal Medyada Paylaşın: