CEMRELERİM DÜŞÜYOR...

CEMRELERÝM DÜÞÜYOR

Nice yýllar harcadým ömür hazinesinden
Mutluluðu ararken ümidim boþa düþtü
Kavuþmak arzusunu zaman hep törpülerken
Ömrümün yollarýna hüzünlü cemre düþtü

Sevdana tutulmuþum girdabýn sarar beni
Hasretinden kavruldum bedenim arar seni
Ten tene kavuþmadan kalktý vuslat treni
Kalan üç-beþ saçýma beyazdan cemre düþtü

Ömrümün mevsimi yok hazana demir atýp
Senden gelen yollara aðladým bakýp bakýp
Bom boþ olan elimi duayla göðe açýp
Döner diye bekledim gözüme cemre düþtü

Gönlümde sevda yükü omzumda hasretin var
Teselliye güç yetmez can paren seni arar
Bir kere yar bir kere , insan bir kere arar
Aramadýn bir türlü duyuma cemre düþtü

Artýk elden ne gelir ömrüm bitti bitecek
Yükün aðýr geliyor kalp vazgeçti geçecek
Kýrýk kalbim isyanda bak ismini silecek
Damarýmdaki kana zehrinden cemre düþtü
05/04/2012


Sosyal Medyada Paylaşın: