Ummansýz bir dahveye uyanýp, Yönsüz girdabýn eþiðinde sallanýrken, Kara sevdama soðuk bam teli çalýnmýþ Öyle... Kuzgun bir býçaðýn sýrtýnda gezinirken.
Zemheri bir ayrýlýk akmýþ sunulan her seçeneðime damla damla Benzemeyen tüm kaldýrýmlarda sürünmüþ bedenim parça parça Kavranmýþ sanýlan her gerçek ciyaklýyorken karþýmda, Ölüyorum yâr yudum yudum, sýzým sýzým gördüðün her bakýþýnda.
Daðlara verilmiþ önce ayrýlýk, daðlar ki isyanlarda Saðlam sandýðýn taþlar unufak paramparça Ey aciz insan gönlü ! sonra sen seçildin oscar’la, Ey aciz gönlüm ! nasýl baþaçýkabirim ki bununla.
Bilirim... Etle týrnak zor da olsa ayrýlýr ! Ve; Kaðýdýn önüne baþka, Arkasýna baþka yazýlýr !
Sosyal Medyada Paylaşın:
sibel yunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.