Kelimeler aðýr gelir dudaklara,
Susarsýn, kanatýr avuçlarýný yalnýzlýk
Korku düþerse gecenin þakaklarýna
Can sýðmaz olur be(de)ndeki boþluða…
Kalbe yansýyan mateme þikâyet:
Bir buket hüzün var gökyüzünden
Gözlerime emanet…
Ben üþüyorum uzun zamandýr
Sessiz makamlarýn rüzgârýnda
Sensiz gün/ahlarýn tortusunda
Gözlerim epey yorgun bakar gözlerine
Bilmez mi yýldýzlar, kavuþmadan ayrýlýðý?
Bilmez mi gökyüzü için için aðlamayý?
—ki bilmez mi ellerim, ellerinin uzaklýðýný?
Bilir elbet, bilmezden gelir…
Köþe kapmaca oynuyor gönlümde yalnýzlýk…
Ve ne çok aðlamaktýr hayat, ne çok hüzün
Saliselere sýðýnmýþ anlýk tebessüm kalbe düþen
Çözemediðim bakýþlarýnýn uzun soluklarý…
‘ bitti ‘ derken nasýl da- yanmýþtý kalbim
Nefessiz kalmýþtý hayallerim,
Nefessiz kalmýþtý þiirlerim…
Ve en çok da…
Sözsüz kalmýþtý dudaklarým sevdaya…
Oysa sen, hiç bitiremediðim…
—bitiremeyeceðim
Mecburum iþte dönüp dolaþýp yine sana
Yine sana…
Aðlanasý halimin tiz kahkahalarý,
Sessizliði boðan bir lakýrdý hayat…
Yazýk, ziyan ettim sözcükleri fütursuzca
Ezberimden firari birkaç yasaklý harf ile
Sürçen lisanýmýn cezasýný çekiyorum þimdilerde
Sebepsizlik,
Sebebiyle;
Yankýlanýyor göðsümde derin çýðlýklar
Sonunu getiremediðim cümlelerim aðlamaklý
S/esini duymazlýktan gelsem de sýzlayan kalbimin
Düþlerime haykýrýyor, inadýna:
" yanýmda bile uzaksýn nasýl dayansýn bu gönül "
Nasýl?
Ýçime nefes olan Þule ablam... Her þey gönlünce olsun...
b e y h u d e
onsekiz mayýs*