Söyle gönül söyle zorun ne benle.?
Uðraþýp durursun hep deli gönül
Bunca öðüdümün birini dinle
Boþuna uðraþýn bil deli gönül
Bir ömür benimle hiç barýþmadýn
Senin bu haline alýþamadým
Dostlarýn içine karýþamadým
Þimdi göz yaþýný sil deli gönül
Nice hayallerle gafil avladýn
Tatlý sözlerinle beni tavladýn
Menziline bir/kez bile varmadýn
Boþuna geçirdin yýl deli gönül
Kaynar kazanlarda daim piþirdin
Bilinmez dertler/le beni þiþirdin
Bir hayýrsýz yâre nasýl düþürdün ?
Tutuþtu her yanýn kül deli gönül
Kâr etmedi sana öðüdüm sözüm
Þimdi yollardadýr bak iki gözün
Baðrýma attýðýn o sevda közün
Gözlerine çekti,mil deli gönül
Ateþsiz dumansýz yanar dururum
Gördüðüm taþlara baþým vururum
Günden güne böyle daim kururum
Konuþmaz aðzýmda dil deli gönül
Mecnun’a döndürdün aþk’ýn yüzün den
Ah çektikçe kan yaþ gelir gözüm den
Bir kez yürümedin benim sözüm den
Divane haline gül deli gönül
DURAK’ým der þimdi virane yurdun
Bunca sene boþa hayaller kurdun
Kendin de yoruldun beni de yordun
Gerçeklere çektin tül deli gönül
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.