Osmanlýnýn yedi cihan ýþýðý sönmüþ
Denize açýlan gemi samsun a gelmiþ
Bir kahraman oynana oyunlarý görmüþ
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýs günü
Bandýrma vapurunda meþale yanýyor
anadolu yaralý, yürekler kanýyor
Düþman bizi esir ettigini sanýyor
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýd günü
Duman tütmeye baþlar samsun acaðýnda
yigitler þehit düþmüþ kendi bucaðýnda
Çocuklar aç kalmýþ ana kucaðýnda
Yürür yigidim bu ondokuz mayýs günü
Dalgalanmýyor al bayragým yas baðlýyor
Helal etmiyor hakkýný anam, aðlýyor
Durma git oðul deyiþi yürek daðlýyor
Yürür yigidim bu ondokuz mayýs günü
Türk askeri vatanýnda yenilmek bilmez
Bir vurulur bin dirilir yinede ölmez
Dik durur analar, gözyaþlarýný silmez
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýd günü
Kanlar ýrmak gibi olup denize aktý
Her adýmda karanlýða bir ýþýk çaktý
Dünya hayretler içinde, ibretle baktý
Yürür yiðidin bu ondokuz mayýs günü
Karanlýk günler bitti yine güneþ doðdu
Türk milleti düþmanýný denizden kovdu
Gözü yaþlý yetimleri sevince boðdu
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýs günü
Yetti artýk düþmanýn bin zulüm ettiði
Mazlum halkýmýn üstüne silah çektiði
Bir bayramdýr Atanýn armaðan ettiði
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýs günü
Bayraga sarýlýr vatan uðruna ölen
Davulla zurnayla karþýlanýr her dönen
Yurdumda bayram havasýyla geçsin þölen
Yürür yiðidim bu ondokuz mayýs günü
TUNCAY