MEVLANACA

Bahçivan beygiri gibi ,
Gözü kapalý dönüyorum .
Çýkardýðým günahlarým ,
Ruhumu temizliyorum .


Döndükçe etrafýmda ,
Mevlana ’yý özlüyorum .
Kulu olmak ne güzel ,
Yaptýðýmý biliyorum .


Sebebsiz deðil daldýðým .
Rüyalar da görmüyorum .
Daha iþin baþýndayým .
Dönüyorum ,dönüyorum .


Atomu görmese de gözüm ,
Atom olup dönüyorum .
Kainat pervane olmuþ ,
Güneþin etrafýnda dönüyorum .



Aþkýn ateþi sarsa bedenimi ,
Ruhumu uçursak göklere .
Kul olmanýn hakkýný verse de ,
Azalarým ateþi görmese .


Yanarken aþkýn ateþinde ,
Sular söndüremez bedenimi .
Ondan gelse bir damla ,
Söndürse yanan ateþimi...

Sosyal Medyada Paylaşın: