Ey Bülbül Yine þen þakrak ötüp duruyorsun, akasyanýn dalýnda Naðmeler söylüyorsun, her karanlýk gecenin sabahýnda Keyfine diyecek yok, sevgilini görüyorum yanýnda Gür çýkýyor sesin,belli ki aþk dolaþýyor damarýnda
Ey Bülbül Mutluluðu tatmadým,ondan ayrý yaþadýðým Dünyamda Eski büyücüler gibi,bulmak istedim onu aynamda Elimden gelen her þeyi yaptým,göremedim rüyamda Kurduðum hayalleri, naðmelerinle süsledim kafamda
Ey Bülbül Bundan böyle gelme artýk erkenden, akasyanýn dalýna Kimse görmesin beni,acýmasýn bu mecnunun halýna O yanýmda olmayýnca, kýymet vermem bu Dünya malýna Kýskanýyorum seni inan, beni alýr mýsýn yanýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
temel48 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.