Sen yoksun yine yataðým soðuk Vakitsiz üþütüyor eylül rüzgârý Mevsimsiz koptu dalýndan yapraklar Sensizlik yaktý kuruttu sabahlarý… Yokluðunda mevsim hazan Çiçek açmaz oldu aðaçlar Yeþile hasret kaldý gözlerim Yokluðunda tüm yapraklar sapsarý… Sen yoksun diye ikiye katlandý zaman Kýrk sekiz saat oldu en kýsa gün Saniyeler vazgeçti dakikalarý kovalamaktan Güneþ daha soðuk bakýyor gökyüzünden Ay bile küstü gecelere senin yüzünden… Sen yoksun kime dert yanayým Sevinçten,ayrýlýktan,hüzünden, Bu gidiþle korkarým bende vazgeçerim Senden,sevginden geleceðimden. Çok soluk geçiyor günlerim Küçücük dünyam sensiz karanlýk Hayallerim bile kâbusa döndü, Sensiz rüyalarým siyah beyaz Günlerim hevessiz umudum renksiz…
…Ýlker murat çinitaþ..26/09/07..mamak Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.