Sen yunus balýðým sen denizlerin dibin den gelen Bir can emanet yükü taþýrken omuzum da yüküme ortak Sen yunus balýðý ben peygamber daðîlim sabýr yok Sevda bir deniz çalkantýlý fýrtýna boðuldu boðulacak Sen yunus balýðým deniz den tuzlu gözyaþlarým sen yanma Ben kuru çöllerden geldim kumu tanýdým, güneþ kavurdu tenimi Deniz soðuk deniz fýrtýna olsa da sen için de sakladýn beni Açamam gözlerimi korkarým beni derinlerin de býrakma Derya dolu su yalnýz seninle dindirdim susuzluðumu Bakýþlarýndan kaçtý gözlerim yüreðim dinlemez Ýki kelimene niyet tutum yunussun konuþmazsýn seversin unuttum Sana senini seviyorum dedikçe denizin suyu kesti nefesimi Yoksa seni susturan da yüreðin deðil de deniz miydi? Sevinç Þimþek 16.05.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
SEVİNÇ ŞİMŞEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.