seni tanýdým bir pencere açýldý içime kayýp gidiyordum tutundum ellerine uçurum kenarýnda, beni bekliyordu felek sen dedin ki; hey...
tuttun beni yapma dedin hayat güzel þartlar ne olarsa olsun yaþanmalýdýr hayat bak dedin;benim de ellerimde yaralar var ben de çok döndüm bu uçurumlardan
sonra uçuruma bakým yatýyordum en dipte aðlýyordun kurtaramamýþtýn seni sarstým dedim ben buradayým bir daha birbirimize sarýldýk
patika yollardan yürüdük uzun uzun elele bahar açmýþtý mevsim zemheriydi ikimizde þaþtýk bu iþe kar altýndan iki kardelen olarak çýktýk
bahar sarmýþtý bizi kýþ hüzünlüydü türlü hileler düþündeydi kýskanmýþtý bizi aþktan bahardan biz çocuklar gibi þendik
kýþ;pususundan þahlandý aman dedi bahar; ben bittim dikkat edin bu kýþ aman vermeyebilir size yaz beklerken kýþ geldi þaþakaldýk,
þimdi.. kar yaðmada üzerimize. Sosyal Medyada Paylaşın:
munır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.