Sensizlik soluduðum
günden beri
cennetim cehennem oldu
sevincim hüzün.
Geceleri, sen uyurken
maviye boyardým düþlerini
gün boyu
sadece beni hatýrla diye.
Susuz kaldýðým çöllerde
serap
yolumu kaybettiðim
karanlýk gecelerde
yýldýzým olurdun.
Þimdi
neden yoksun?
Ýstanbul Mayýs 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.