Sen, aylarca karnýnda taþýyan Evlâdýn olarak dünyaya getiren Besleyip, severek bizi büyüten Cennet ayaklarýnýn altýnda, anne!
Her nefesin, sesin bize hayat veren Ayaklarýnýn üstünde sallayýp uyutan Geceleri ninni söyleyen, o sendin anne! Gece, gündüz baþýmýzda bekleyen, anne!
Biz senin kucaðýnda uyurken Sen uyuyamaz, bizi beklerdin Biz aðlar sen olurdun tedirgin Acýktýn mý, deyip emziren, anne!
Altýmýzý temizleyip, bizi yýkayan Evlâdým, yavrum, deyip baðrýna basan Saymakla bitmez senin yaptýklarýn Biz karþýlýðýný nasýl öderiz bunlarýn, anne!
Anne! Anneciðim! Þimdi sen yoksun Bu mübarek gecede, sen cennettesin Özledim nefesini, ninni söyleyiþini… Baþýmý koyduðum o dizlerini, anne!
Göðsüne yaslanýp senin, o kalp atýþlarýný Her atýþý bir; Sevgi! Sevgi! Diye çarpan sesini Þimdi, ben muhtacým bunlara inan ki… Sensiz yaþamak çok zor, nerdesin anne?
Geçen gün, mezarýna geldim ben O güzel mezar taþýna bakarken Üzerindeki o güllerini sularken Seslendin bana “sað ol yavrum” dedin, anne!
Öyle tatlý ve sýcaktý ki, senin sesin Sanki yaný baþýmda, benimleydin Tutup ellerinden senin, öpebilseydim Ýnan seni, çok ama çok özledim, anne!
Dertlerim çok kiminle paylaþayým Ýçimdeki dertleri, kime dökeyim Yine senden bir ses geldi, iþittim dedin Neden, hýçkýrýklarla doluydu o senin anne?
Bir daha geldiðimde, sana dert yanmayacaðým Çünkü senin üzülüp, aðladýðýný hissediyorum Sen rahat uyu, yerin nur mekânýn cennet olsun Evlâdýndan bir (Fatiha!) sana, Allah Rahmet eylesin, anne!
Alem-i Sýr Sosyal Medyada Paylaşın:
Alem-i Sır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.