bakýþlarýndan süzülür yapraklarýn kývýlcýmý lodos saçlarýnda yarýnlarýn sisli hüznü sözcükler dolanýr dilimde saklambaça uyanan ay gözlerini ovuþturur kýrýlgan bir sabah
sonbahardý sarý bir yaprak okþarken yüzünü dudaklarýmda konaklamýþtý incir dudaklarýn yüreðimden havalanan bir güvercin kalbinin kafesine bir çocuk resmi çizmiþti
çayýn nefesi vururken yanaklarýna yiten zamanlar yaslanýrdý ciðerlerime zeytini iri bakýþlarýn iþte o zamanlar yorgun körfeze yakamozu sermiþti
de ben toplamaya ürkerdim hayallerini ala çalan düþler birer birer asýlýrken benliðime aymaz þarap þiþesinin dibinde uyur kalýrdým çingene kýzýn karanfilinde tüketilirken meyhane þarkýlarý
’ben’lerin koynunda kendini anlatýrken ben seni içerdim harfler senleþir sözcüklerin içimi ýsýtýrdý avuçlarýmdan güneþi akýtýr yýldýzlarý savururken Everst’in zirvesindeki karlarý tutuþtururdu firarlarým