yarýn da nefes almayý istemektir mavi sulara bakýp hülyalara dalmaktýr,,, martýlarýn senfonisine katýlmaktýr, arýn teri ile tanýþþmaktýr insan bayraðýný yüreðe oturtmaktýr senle göz göze seviþmektir kol kola yürümektir
kader tokmaðý kafana henüz tak etmeden felek ölüm kefenini giydirmeden ilk bahar gibi ruh çiçek açsýn, kana kana doya doya iç sevdayý beden nefes alýrken ecel henüz kapýný çalmadý þanslýsýn
koþ sevgiliye daðlara koþ lalelere pýnarlara koþ cenaze arabasýna binmeden kollarýnda çoþ hani yarýnda nefes alsam vazodaki çiçeði sulasam þöyle bir çýnara yaslansam bir siðara yaksam birde demli çay demlesem içsem günleri tez gelsem sana oðlum
yaþa doya doya bir çiçek gibi solmadan kimseyi inciltmeden kýrýp dökmeden, insan gibi yaþa baðrýna ölüm girmeden/,yaþa adam gibi eser olsun ölümsüz ardýn da
ölüm yok insana
ÝRFAN KÖKTEN 14/05/2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.