tualim kusuyor rengi dilsiz
kýrýklarýný topla
geri kalan nefesi üfle ruhuma
belki boyalý üstüm
belki de nemli terini kýskanýyor
topal sözler aðar aksak ilerliyor gecede
sokaðýn lambasý öksüz
dokunma fýrçama
ateþi çýktý havale huylarý körpe daha
daðlanýr yüreðin
ne ismin hükmünü geçirir þehrinde
ne namýn volta atar sahil boyunca
sadece üþürsün
erimez tenin kýyamet kopsa da
aklým kaçtý yaðýþ býraktý arkasýnda
oysa özüm gibi
annem vari sevmiþti beni
zor her sessiz kalýþ
demek senaryom doðuþtan kopuk
bana ben deðilim
aksim yamalý kirpiðini kesiyor
gözaltý torbam gün yüzüne çýktý bile
oysa
nazar eden deðil
nazara gelendim
aþk soyun
dilim sulanacak çýplak coðrafyana
infilak etsin ahlak
korkma
hani
mutlu sonla bitendin
sahnem zorbasýný seçti
ne olur
d o k u n m a...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.