NELER OLUYORMUŞ HAYAT,TA...

Baþkasý dese inanmazdým,
Gözümle gördüm ,yaþadým,
Ne yalan söyleyeyim,
Kendi kendime þaþa kaldým..

Daha dün bir isimdi sadece,
Þimdi içimde oldu çerçeve,
Bir bir gözümün önünden geçer,
Sülietler saatlerce...

Beklediklerimiz gelmedi,
Lakin gelenleri yüreðim sevdi,
Herkes el ele,yan yana,
O ne güzel bir beraberlikti...

Konforun forsu söndü,
Gönüller birbirine döndü,
Uzun zamandýr belkide,
Doyasýya güldüðüm bir gündü...

Yorgun gönlüm unutmuþ dünyayý,
Dostlarý ile anýný paylaþmayý,
Yeniden aklýma soktu,
Hayata umutla bakýp kaynaþmayý...

Kimimiz daðlarýn ardýndan,
Kimimiz Ýzmir,in baðrýndan,
Alamadýk kendimizi,
Sevgi denen büyünün aðýndan...

Edebiyat defteri sen neymiþsin,
Birliðin belkide ilk basamaðýsýn,
Saygý ve sevginin,
Toplandýðý bir yumakmýþsýn...

Çözülmesin tutuþan eller,
Ayrýlmasýn sakýn gönüller,
Yüreðim bir daha bir daha ister,
Katýlsýn bu kez tüm üyeler...


Vallahi demeden edemiyeceðim...

Aramýzada bir bir kurt vardý,
Yazýk aradýðýný bulamadý,
Aðzýnýn payýný alýnca,
Sessiz sedasýz ayrýldý.....Sevgili Gülümse Ýzmir.Sen bilirsin bu bimeceyi.Sana bir teþekkür borçluyum.Caným arkadaþým benim....


ÇÝMDÝK 15.05.2012



Sosyal Medyada Paylaşın: