DÖŞEDİM TRENİME

Çýt sesinin bile olmadýðý bir yer yok mu?
Kafamda binlerce sorunun yok olacaðý bir yer yok mu?
Saðda solda, kýyýda köþede
Derin bir kuyu yok mu?

Dur kalk demeden yaþamanýn yolu yok mu?
En derinden gelen acýya ilaç yok mu?
Elde avuçta ne varsa sakladýðým
Def etmenin bir yolu yok mu?

Ben mi büyüdüm dertlerim mý bilemedim
Bir acayip duygular içindeyim
Etraftan gelen acý biber biletimle
Raydan çýkmýþ trenin sahibiyim

Sessizliðe ihtiyacý olan kalbi arýyorum
Beni anlayacaðýný sanýyorum
Babamýn da, aðladý aðlayacak sesine
Koþup bir an önce sarýlmak istiyorum

Rýzalarýn en büyüðünün peþindeyim
Sabýrlarý dileyen dillerin gözbebeðindeyim
Kalbim kulaðýma duymak istemediklerimi fýsýldarken
Ben gerçekten ne yapacaðýmý bilemekteyim

Dedim bu iþte yol yordam nasýldýr?
Daha önce sýnananlardan bir haber var mýdýr?
Yeter ki sevdiklerime bir þey olmasýn
Onlarýn yerine bir bilet almanýn yolu var mýdýr?

Bende selam iletilsin tüm cemaatime
Cümlelerin son harflerini döþedim trenime
Yolcuyumdur, cam köþesi koltuk no 33
Karþýlasýn beni topraðýný suladýklarým öpe öpe..

HAVVA SARI
Sosyal Medyada Paylaşın: