ARABİSTANLI GELİN
Mavi gökyüzünde bir bulutum,
Sevda yüklü yaðmurlarým var benim,
Seni gördüðümde kendimi unuttum,
Küçüktün daha, hayatý öðrenecektin.
Dedim var git yanýna usulca,
Bak o güzel gözlerinin en gerisine,
Sevdiðini söyle, kulaðýna fýsýlda,
Diyemedim, korktum yitmekten gözlerinde,
Yaðdým damla damla, baþka topraklara,
Senden kaçmak için uzak memleketlere,
Sabahtan akþama dek yalvardým rüzgara,
Götür dedim, katlanýrmýþ gönül göz görmeyince,
Güç buluyordum varlýðýný hissettikçe,
Gözümün önünde çýð gibi büyüyordu sevgim,
Yad eller tutuyordu narin ellerini,
Gözlerinde mutluluk vardý, tesellim bildim.
Gölge düþmesin diye sustum sevgili,
Sen lüks arabalarý aþk sanýrken,
Baþkalarý ararken ince belini,
Varlýðýmdan bile habersizken,
Delice sevdim ben seni,
Yetiyordu bana sabahlarý gülümsemen,
Sonra þimþekler çaktý, hava puslandý.
Ayrýlýk denen acýmasýz yolda buldun kendini,
Sevmelerin benimki gibi karþýlýksýzdý.
Gözyaþý döktün geceler boyu,
Sen, sadece sen biliyorsun sandýn acýný,
Senin gözlerindeki hüzün, canýmý yakýyordu.
Kimsesiz sokaklarda asi bir çocuktum.
Oyuncaklarý çalýnmýþ, düþleri parçalanmýþ.
Dudaklarý bükülmüþ, ha aðladý ha aðlayacak,
Hayatta seninle büyümekte varmýþ.
Kim derdi ki sevdiðin insan el olacak.
Ýçimdeki bilge, beklememi söyledi,
Aþk sanýr insanoðlu yaþadýðý sevgiyi,
Buldum diye düþünür ve sever.
Zaman gösterir insana gerçeði,
Bir otobüs gelir, ayrýlýk duraðýndan biner.
Yüreðinde kalýr aþkýn neþter izleri,
Kanar durmadan, muhralaþýr, geçer.
Daha küçük o, bekle öðrensin her þeyi,
Gün gelir gerçeði görür o gözler,
Bekledim, bir çýð gibi büyüdün.
Savruldun yapraklar misali,
Gittin ama uzak diyarlara,
Yüreðimdeki seni hiç götüremedin ki,
Varlýðýný hissettim yokluðunda,
Izdýrap dolu mavi gecelerde düþündüm.
Mutluluðu buldum varlýðýnda,
Gölgenle imkansýzlýðýmýn yanýna düþtün,
Sildin hayatýnda ne varsa küçüðüm,
Vazgeçtin en önemli deðerlerinden,
Gönlüne aðýr geldi bu ilk sevda,
Pire için yorganý yaktýn.
Sana gitme demek istedim,
Kal bu þehirde, kal benimle,
Yapma bunu, kýyma kendini,
Desem de yaptýn söz dinlemedin.
Bir “Evet” demekle, acýlar unutulacak sandýn.
Küçüktün, öðrenecektin.
Nazým’ýn Piraye’si ne ise onun için,
Mecnunun Leylasý ne ise,
Benim içinde sen öylesin.
Ben bir sultaný olsun istedim gönlümün,
Sen sultaný olmayý yeðledin yaban illerin,
Doldu insanlar, kuruldu dernek düðün,
Eller açýldý semaya, dualar senin için,
Sen ardýna bile bakmadan gittin,
Yüreðinde aðýr bir sevda ile,
Yüreðine girmeyi baþaramamýþ bir adam,
Bir sefil býraktýn geride,
Peki sen dayanamadýn en küçük acýya,
Soruyorum sana, ben dayanabilir miyim?
Yüzleþtim kendi içimde kendimle,
Sana ak kollarýn dolusu bilezikler,
Lüks bir hayat, yat, kat veremezdim.
Mutluluk verirdim ancak, delice severdim.
Sana cariyem diyemezdim küçük prensesim
Caným derdim.
Ne desem boþ biliyorum, sende bilirsin.
Bu sevdanýn özeti on üç harf iþte,
S-e-n-i S-e-v-i-y-o-r-u-m, Arabistanlý gelin.
BAKÝ EVKARALI
Not: SEVDÝÐÝN SENÝ SEVMEZ, SENÝ SEVENÝ SEN SEVEMEZSÝN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.