PENCEREDEKİ PUSLU SONBAHAR

Bugün doðmuyor güneþ...
Belki de küsmüþtür geceye...
Sen gittin gideli bir hüzünlü kýþ gelir,
Yapýþýr pencereye.

Bugün susmuyor rüzgar...
Baþýmý yastýða koyamýyorum.
Beynimi kurcalayan binlerce soru var...
Düþündükçe uyuyamýyorum

Akreple yelkovan buluþunca on ikide el ele,
Korkularým baþlar benim.
Bir baðýrabilsem kan tüküren kalbime,
Ne korkum kalýr, ne bitmeyen matemim.


Sosyal Medyada Paylaşın: