SON YİRMİ SATIR

Bu sana yazdýðým, son yirmi satýr!
Gururun beni bu karara itti...
Ne deðer bilmiþsin, ne hâl, ne hatýr;
Sözlerin gönlümü burmaya yetti...

Ne buldum verdiðim deðere karþýn?
Merhamet bir dirhem, tafra bin arþýn.
Hedefin baðrýmdý, son sözün kurþun,
Ýki çift kelimen vurmaya yetti...

Su dan bir sebeple kýzmýþsýn ya sen...
Kutsal yeminini bozmuþsun ya sen...
``Belki görüþürüz!`` yazmýþsýn ya sen...
O -belki- kalbimi kýrmaya yetti...

Günah farzetsemde nurlu simâný,
Kör nefsim bilmiyor dini imaný.
Yaþamak þart deðil sensiz zamaný
Düþünmek beynimi yormaya yetti...

Kendimi pay eder, bana kalmam ben,
Bu kafa bendeyken, huzur bulmam ben.
Þairlik belki de, adam olmam ben
Tecrübem bu fikre varmaya yetti...




Ali ERDÝNÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: