ýþýðýna mahkum kalýþým ilk kez deðil
bu saatlerde
yani üçü beþ geçe
oynaþýr bedeni þahsýna has cilvesiyle
süzer baþtan aþaðý kalçasýný
yavaþ yavaþ tadýna varýr kumral
ve kapanýr perde rüya biter
meþkule veriyor aþk
platonik nabzý atýþta
ütopyam sularýný akýtýrken sentetik kumaþa
dolaþým yollarým týkanýyor
bazen yarý çýplak konuþur kumral
bazen kekeme
bazense çekik gözleri seviþilen an gibi
teni
fransýz bir parçanýn son nakaratý misali
kýþkýrtýyor fikirleri
dokunulmadan inleten film sanki
oysa habersiz
tüm olup bitenden
kayýp adam
beynim çivilendi þakaðýma yakýn
saten bluzu
daracýktý diz üstü eteði
saða bakan tarafýnda yabancý bir suret
dikizliyor kumralý
o an kurtlar yuvalandý omurgama
ruhum
ödeþmiþ bir felçe teslim
þimdi
üç diye bir þey yok
müþfik huylarým kol geziyor gecemde
aþk ne ki
platonik bir deprem sadece
kumral
ne kural kaldý geride
ne de gece...
lamour
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.