Özledim anne

Bir çay bahçesinde çaylar içerdik
O çay içmeleri özledim anne
Hani bir masada yemekler yerdik
Senli o sofrayý özledim anne

Hani küçücükken beni yýkardýn
Ýþ gelse baþýma sahip çýkardýn
Yarama bereme merhem sýkardýn
O gözetiþini özledim anne

Kendinden daha çok bana bakardýn
Aðlasam gözyaþýn sende akardýn
Kýþlasam yeniden beni yakardýn
O yakýnlýðýný özledim anne

Çocukken sarýlýp yatardým sana
Hikaye okurdun her gece bana
Koynunda doðardým uykudan yana
O geceleri çok özledim anne

Hani öperdin ya yapardýn ya kok
Hani hep üstüme düþerdin ya çok
Hani olmazdýn ya bende gözü yok
O her þefkatini özledim anne

Senle sýcaðý har olup ta kalan
Ýçine gireni huzura salan
Yýllarca içinde ruhun yer alan
O bir yuvamýzý özledim anne

Benimle beraber açýp solduðun
Yan yana benimle zaman dolduðun
Henüz dünyada sað salim olduðun
O güzel günleri özledim anne

Sedat hünkar
Sosyal Medyada Paylaşın: