BENİ ARALIK DA AN
Her dört aralýk da an beni ,sevgiyle gülümsemeyle,
Zamanýn durduðu o dört aralýk akþamýnda vapur iskelesinde.
Zemheri soðuk da ellerim buz kesmiþ , yüzüm bahar sen varsýn karþýmda.
ÝLKNOFERYAM ,kýþlarý mý bahar eden prensesim,
Yalnýzlýðýmý katýk edip içime attýðým gecelerde, senin ýlýk nefesin vardý ellerimde.
Ellerim gül kokardý senin nefesinle, bülbüller konardý su içerdi nefesinin serinliði ile.
Yalnýzlýk þimdi içimde çorak topraklar gibi, hayallerim kurumuþ bir ceviz aðacý.
Ýçi boþ yýkýlmaya yüz tutmuþ, celladýný bekler gibi.
Sen yoksun bu þehirde , ama hatýralarýn meltem gibi dolanýr sokaklar da
Nefret ediyorum mutlu aþýklardan , haz edemiyorum bir birlerini öpmelerini,
Sen yoksun bu þehirde, bu þehirde beni yok eder,
Ben seni bir çocuðun annesini sevdiði gibi sevdim ,
Öksüz kaldým sen gidince, acýlar büyüyor içimde.
Büyüttüðüm ,kendi ellerimle beslediðim acýlarým zamaný geldi diyor.
Zaman, zamanýn olmadýðý düþüncelerin harman olduðu,
Tanrýnýn hesap sorduðu, benimde aþka kul olduðum aþýklarýn sonsuz mekaný.
Her dört aralýk da an beni , ÝLKNOFERYAM, kayýp þehrimin prensesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.