Gündüzleri bile karanlýk ise dünyan,
Güneþ doðmuyorsa artýk,
Her gecenin sabahýnda,
Belki anlarsýn beni,
Ýþte o zaman anlarsýn yanlýzlýðmý.
Hani günler geçmez olur,
Çok sevdiðin kuþlarýn cývýltýsý diner ,
Bazende gitmek istediðinde,
Ayaklarýn tam tersine yapar ya,
Gün gelirde çavrende kimse kalmaz,
Ýþte o zaman anlarsýn yalnýzlýðý.
Öyle bir an gelir ki,
Kalabalýðn içinde bile,
Kimsem yok dersin.
Bazen kimse olmasa bile,
Kalabalýkmýþ gibi bunalýrsýn
Kaçmak istersin.
Böylesine garip bir duygu
Yalnýzlýk dedikleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.