Abanoz karasý gözler, kurum gibi simsiyah
Kirpiklerinin arasýnda ona baktým
Gökyüzü aydýnlanmaya baþlamýþtý
Ufukta ürkek bir kýzýllýk belirmiþti
Sanki yelkenlerini suya indirmiþ görünüyordu
Güneþte te tamamen yükselmiþti
Pýrýl pýrýl o kadar güzel parlýyordu
Parlak güneþ ýþýðýndan sanki
Rahatsýz olmuþ gibi gözlerini kýrpýþtýrdý
Baþýný gökyüzüne doðru kaldýrdý
Güneþ ýþýnlarý yanaklarýndan aþaðýya
Sanki sývý bir sýcaklýk gibi kaydýlar
Etrafýna baktýðýnda
Küçük yeþil bitkilerin baþlarýný
Topraktan çýkardýðýný fark eder gibi
Al olmuþ yüzünü yelpazeledim
-Biliyor musun senin sayende
Yeni düzgün bir hayata baþladým
Buna kesinlikle sen sebep vesile oldun
-Gözlerinin önünde peri tozlarý uçuþan
Küçük bir kýz deðilim ben dedi
Hayal dünyasýnda da yaþamýyorum
Ama son gerçek bir beyefendisin dedi
Bana öyle bir bakýþý vardý ki
Bir haným efendinin bakabileceði gibi
Onun yanýnda kendimi güvende hissediyordum
Ýçimi ýsýtýyordu ve de güzel öpüþüyordu,
O inanýlmaz bir kadýndý rüya gibiydi
Hayatýma girdi ve gözükmeksizin gitti
Bir efsaneydi her yerimde izler býraktý
O 507 numaranýn gizemli haným efendisiydi..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.